ang kinalalagyan ko ngayon ay isang libingan
payapang-payapa, pulos na lang katahimikan
isang palamunin at pabigat lang sa tahanan
dapat ko nang bumalik sa pagsisilbi sa bayan
nakakulong lang ako sa payapang sementeryo
kunwari na lang ang ngiti't tuwang nadarama ko
ang esensya ng buhay na hanap ko'y wala rito
lalo't tibak akong mayroong adhika't prinsipyo
para na lang ako ritong naaagnas na bangkay
pag tumagal pa rito'y baka na magpakamatay
ang kwarantinang ito sa utak ko'y sumisinsay
pinapalakol ang ulo kong di na mapalagay
kain, tulog, mag-ekobrik, palamunin, pabigat
walang karamay, walang kausap, sa kita'y salat
wala ring magpayo mula sa kolektibong mulat
baka di pa tapos ang taon, buhay ko'y masilat
bilang makatang tapat sa pagtula'y aking hiling
ilibing akong ang kasama'y Alagad ng Sining
sa sementeryo ng Angono nais kong malibing
dalawang Alagad ng Sining doon makapiling
- gregoriovbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
-
SA NARINIG KONG TUMULANG KATUTUBO nadama ko ang kaygandang tula dini sa puso'y nakahihiwa upang laban nila'y maunawa sana'y mara... -
ANG LIBRO thirty five pesos lang ang libro sa BookSale ko nabili ito bakasakali lang matuto sa taong binabanggit dito pamagat ng libro... -
itong Apitong pala'y isang katutubong puno sa bansa, tulad ng nara, buti'y di pa naglaho kayrami raw noon nito, mura't di manlul...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento