pinuntahan ko ang Baguio, walang bus sa terminal
nais kong umalis ngunit walang bus sa terminal
bakit nais ng tadhanang ako rito'y magtagal
pag nanatili pa rito'y baka magpatiwakal
puntahan lamang ito ng turistang namamasyal
kung di ka tagarito, baka di ka rin tumagal
iba ang wika, payapang-payapa, amoy banal
akong tambay ng Quiapo'y tila isang pusakal
bawal mag-kompyuter ang manunulat na tulad ko
sayang daw ang kuryente't wala rin daw sweldo rito
tingin pa'y pulos pesbuk lang daw imbes magtrabaho
pati pag-eekobrik ko sa silong pa'y punado
umagang gigising, maglalaba, maglalampaso
sa hapon, magsasaing, magluluto, magpiprito
sa gabi'y tinitiyak na malinis ang lababo
ginagawa ang dapat sa araw ko't gabi rito
subalit sadyang iba na ang aking pakiramdam
kaya nais ko na talagang dito'y magpaalam
pakitungo naman nila sa akin ay kay-inam
ngunit puso ko'y wala rito, ako'y nagdaramdam
nais kong bumalik sa lungsod, doon sa Angono,
Antipolo, Binangonan, Tanay, Quiapo, Tondo
upang magawa ang dati't mga plano kong libro
upang sarili'y manumbalik, ako'y maging ako
- gregoriovbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Lugmok
LUGMOK paano nga bang sa patalim ay kakapit kung nararanasa'y matinding pagkagipit lalo't sa ospital, si misis ay maysakit presyo ng...
-
SA NARINIG KONG TUMULANG KATUTUBO nadama ko ang kaygandang tula dini sa puso'y nakahihiwa upang laban nila'y maunawa sana'y mara... -
ANG LIBRO thirty five pesos lang ang libro sa BookSale ko nabili ito bakasakali lang matuto sa taong binabanggit dito pamagat ng libro... -
itong Apitong pala'y isang katutubong puno sa bansa, tulad ng nara, buti'y di pa naglaho kayrami raw noon nito, mura't di manlul...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento