uhaw ay tinitighaw ng tubig na maligamgam
habang nagtutubig yaong mata niyang malamlam
makakakamtan kaya ang tagumpay na inaasam
habang kayod ng kayod sa hirap na di maparam
namumutiktik ang tinik sa rosas na marikit
na di maibigay sa dalagang tila masungit
ngiti'y anong tamis ngunit ugali'y anong pangit
mapangmata sa dukha, sa mayaman ay kaybait
kung kakamtin ko ang langit sa matamis na ngiti
ang anumang pagkasiphayo'y agad mapapawi
tiyak magsisikap, pawis man sa noo'y gumiti
mamasdan lang ang ngiti, dama ko na'y nakabawi
katawan ko't mga kalamnan ay muling lalakas
habang hahawiin natin ang panibagong landas
mahalaga'y magpakatao't iwanan ang dahas
kahit mga dahon sa puno'y tuluyang malagas
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Walang pag-aari
WALANG PAG-AARI pribadong pag-aari ang ugat ng kahirapan at isa iyang katotohanang matutuklasan pag pinag-aralan ang ekonomya at lipunan kat...
-
SA NARINIG KONG TUMULANG KATUTUBO nadama ko ang kaygandang tula dini sa puso'y nakahihiwa upang laban nila'y maunawa sana'y mara... -
ANG LIBRO thirty five pesos lang ang libro sa BookSale ko nabili ito bakasakali lang matuto sa taong binabanggit dito pamagat ng libro... -
itong Apitong pala'y isang katutubong puno sa bansa, tulad ng nara, buti'y di pa naglaho kayrami raw noon nito, mura't di manlul...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento