naninibasib na naman ang mga mapapalad
na kumikita ng ginto sa samutsaring saplad
inilista lang sa tubig ang kasalanang lantad
sa pagpapakatao'y karaniwan silang hubad
dugtong-dugtong ang libog ng nagbabating hunyango
habang nasa diwa animo'y di niya makuro
sa punong walang dahon, mga ibon ay dumapo
tinutungkab ang sangang tila nagbabagang ginto
sa may di kalayuan may nagbabadyang sakuna
sadyang nakasusulasok na ang usok sa planta
kaya nilalayuan iyon ng agila't maya
iyon na yata ang tanda ng nagbabagong klima
o, turan mo, sinta, kung saan tayo daratal
habang nilalakbay natin ang maraming arabal
naririyan kang animo'y diyosa sa pedestal
sasambahin kitang tila ako'y makatang hangal
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Ang pinakamataas na uri ng pagmamahal
ANG PINAKAMATAAS NA URI NG PAGMAMAHAL marami ang nagsasabing ang pinakamataas na uri ng pagmamahal ay yaong paglilingkod sa kapwà, kayâ kumi...
-
PAHINGA MUNA, AKING TALAMPAKAN pahinga muna, aking talampakan at narating na natin ang Tacloban nagpaltos man sa lakad na sambuwan ay nagpat... -
Mga buto ng okra paborito ko na ang okra mula pagkabata kaya madalas sa almusal ko'y di mawawala isasapaw sa sinaing, kaysarap namang sa... -
imbento nga ba ng Igorot ang larong sudoku? mula sa SUnDOt KUlangot ba'y pinangalan ito? inipit sa kawayan itong matamis na bao ikump...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento