paano ba popondohan ang sariling pagkilos?
bakit ba ang maglulupa'y lagi nang kinakapos?
karukhaan pa rin ba ang sa atin umuulos?
dalita'y inspirasyon ba sa pagkilos ng lubos?
sa samahan, di sapat ang tumanggap lang ng butaw
at di nito kayang pondohan ang bawat mong galaw
sa kabila nito, prinsipyo'y di pa rin malusaw
kikilos at kikilos kahit lumubog ang araw
upang may panggastos, dapat pa bang magpaalipin?
matapos ang trabaho saka misyon ay gagawin
sariling kilos ay pondohan, ito ang layunin
upang magampanan ang sinumpaang adhikain
pondohan ang sariling galaw, ito'y ginagawa
hanap ay pagkakakitaang sakbibi ng luha
at magkayod-kalabaw upang kumita ng lubha
dapat walang humpay sa pagkilos ang maglulupa
- gregbituinjr.
Mag-subscribe sa:
I-post ang Mga Komento (Atom)
Ang pinakamataas na uri ng pagmamahal
ANG PINAKAMATAAS NA URI NG PAGMAMAHAL marami ang nagsasabing ang pinakamataas na uri ng pagmamahal ay yaong paglilingkod sa kapwà, kayâ kumi...
-
PAHINGA MUNA, AKING TALAMPAKAN pahinga muna, aking talampakan at narating na natin ang Tacloban nagpaltos man sa lakad na sambuwan ay nagpat... -
Mga buto ng okra paborito ko na ang okra mula pagkabata kaya madalas sa almusal ko'y di mawawala isasapaw sa sinaing, kaysarap namang sa... -
imbento nga ba ng Igorot ang larong sudoku? mula sa SUnDOt KUlangot ba'y pinangalan ito? inipit sa kawayan itong matamis na bao ikump...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento